30/4/07

Pondal e os 300


Leónidas e os 300 están hoxe de moda, pero xa o noso poeta Eduardo Pondal evocaba a súa heroica morte neste poema de Queixumes dos pinos (edición de 1886, p. 19-20). Comenta o tema e a intención do poema e a súa relación con Leónidas e os 300.


Morrer en brando leito,
Entre molentes brondas,
Rodeados d' amigos,
Q'o pracer nos recordan;
De tímidas doncellas,
Imbeles e chorosas,
Que pra mayor dozura,
Na nosa última hora,
Ó redor de nos ceiben,
Lirios e brandas rosas;
Certo he desparecer cal vírgen tímida,
Brandamente, e sin gloria.


Oh' quen morrer poidera,
Coma o forte Leónidas;
Envolto en duro ferro,
N'outras rudas Thermópilas;
!Por unha pátria escura.
D'escravos e d'ilotas;
E deixar, cal cometa,
Longo rastro de gloria!

E caíra, non prono,
Coa faz a terra volta,
Mais as turmas conversa,
Audaz e miazosa;
Ainda apreixando o rutilante ferro,
Que verte gota á gota!
De modo, q'o viandante,
Vendo con gran zozobra,
Crubir a dura terra,
A cinza poderosa,
Dixéra con espanto:—Certamente
Este era grande cousa!


Podes consultar tamén unha guía da película 300 en castelán aquí.

No hay comentarios: